Numer 2024/380

Ekspresjonizm i naturalizm, którymi posłużył się Wajda w „Ziemi obiecanej”, by oddać grozę miasta potwora, stały się z czasem przezroczyste. Zamiast tragedii łódzkiej kosztujemy ciągu wysmakowanych artystycznie scen, popisu aktorskiego, kunsztu reżysera i operatorów. Aura tego pokazu jest tak intensywna, że przesłania wszystko, co aurą nie jest

„Anatomia upadku” Justine Triet jest kryminałem i dramatem sądowym, a właściwie szczególną jego odmianą, z oskarżoną kobietą w centrum akcji. Reżyserka i jej współscenarzysta Arthur Harari wyciskają gatunek jak cytrynę

Twórcy „Samych swoich. Początku” chcieli pomieścić w jednym filmie i sielankę przedwojenną, i wojnę z jej zmieniającymi się granicami i najeźdźcami, i jeszcze na dodatek poprzedni film oparty na schemacie sąsiedzkiej waśni

Kiedy otwieram stronę Inicjatywy Sprawiedliwości i widzę twarze katów z Izolacji – a ja ich przecież wszystkich znam – to staram się postrzegać to jako pracę. Jeśli podejdę do tego emocjonalnie, postradam rozum

„Bajka, Bajeczka” to political fiction z elementami dystopii. Temat trąci publicystyczną bieżączką, ale po „Mapie” i „Czarnym hetmanie” trudno było podejrzewać, że Barbara Sadurska wyłoży się na czymkolwiek

Wiele wartości, które wydawały się nieodwracalne, nienaruszalne i ugruntowane w życiu społecznym, nic już teraz nie znaczy. Wszystko to okazało się pustą retoryką. Europa Środkowa była fikcją wymyśloną przez intelektualistów

Wirtualna wycieczka po Hawajach? Gangsterska saga z gwiazdami Hollywood i japońskiego kina? Symulator życia kręcącego się wokół Tindera, Uber Eats i Pokémon Go? „Like a Dragon: Infinite Wealth” tłumaczy współczesność na język innych gier wideo

Pitchfork, być może najbardziej wpływowy muzyczny portal internetowy ostatnich dekad, choć nie zamyka się, to jednak się kończy. Trudno przecież wierzyć, że pod szyldem „GQ” nie zostanie sprowadzony do roli szyldu reklamowego w magazynie produktów luksusowych

Czym jest, i czy wciąż jest, polski rock jajcarski? Czy da się tego słuchać w domu? O związkach polityki z żartowaniem do muzyki Barbara Klicka rozmawia z Jarkiem Szubrychtem

Dopiero niedawno zaczęliśmy zwracać uwagę na prawa autorskie w kontekście baz danych. Wcześniej nikt nie zdawał sobie sprawy, że mogą tu czyhać jakieś zagrożenia. Teraz obie strony, twórcy i praktycy sztucznej inteligencji, muszą zdać sobie sprawę ze stawki – tłumaczy CEO Spawning

Od momentu nadejścia PRO8L3M-u, Hewry i Synów nie było krążka, który oddawałby emocje towarzyszące pionierskiej fazie nadwiślańskiej sceny hiphopowej tak celnie, jak robi to „TRZECIA SZYNA” TONFY

Jest nas w samochodzie kilka. Oprócz mnie same żołnierki. Jedziemy z Kijowa do Odessy odwiedzić w szpitalu naszą bliską znajomą, wojskową sił specjalnych ZSU, której samochód tydzień temu najechał na minę

W tym roku pozbyliśmy się wielu iluzji, a przede wszystkim iluzji kontroli i normalności. Fraza „to niemożliwe” nie działa. Możliwe jest wszystko, proszę bardzo. Na wojnie nawet ateiści znajdują sobie coś, w co mogą wierzyć

Gdy Grzegorz Braun grasował po sejmie z gaśnicą, w internecie bronili go „normalsi”. Tysiące entuzjastycznych komentarzy: „Złapali się w pułapkę, potępiając Brauna. Widać kto jest Żydem”. Wyświetleń – ponad dwa miliony

Nasze rzeźby ze sobą nie konkurują, tylko wspólnie tworzą nową narrację i wizualny krajobraz. Podoba mi się pomysł, że ktoś, kto nie zna naszych prac, mógłby pomyśleć, że „One” to wystawa jednej osoby

Ludzie czekali na konkurs w Bunkrze Sztuki i wiązali z nim spore nadzieje. Niestety wraz z wygraną Delfiny Jałowik – wieloletniej pracownicy MOCAK-u – nadzieje na powiew świeżego powietrza zostały zaprzepaszczone

W sobotę 24 lutego przypada druga rocznica wybuchu trwającej w Ukrainie pełnoskalowej wojny. Chyba nikt się nie spodziewał, że ten koszmar będzie trwał tak długo. Piszę tekst o sztuce, o wystawie, ale wciąż myślę o czymś innym

Wystawa „I w puszczy” przypomina o trwającym od kilku lat kryzysie uchodźczym na polsko-białoruskiej granicy, a przy okazji sprawdza, co sztuka jest w stanie unieść

Kijów jest pełen wystaw, spektakli, wydarzeń kulturalnych i nowych księgarń. Ludzie boją się, biegną do schronu, chowają podczas alarmów przeciwlotniczych, a potem dochodzą do siebie i wracają do teatru albo na koncert

Postaci w spektaklu „Nasze czasy” Weroniki Szczawińskiej są niewczesne – zawsze zbyt stare albo zbyt młode, żeby coś zrobić

Praca tancerza jest porównywalna z wysiłkiem sportowca. Ciało jest narażone na zużycie. Nie pozostaje wiecznie w tak elastycznym stanie, by rano wstać i wykonać szpagat bez rozgrzewki

Ми змінилися на різних рівнях, призвичаїлися до буття в умовах постійної небезпеки, і, напевно, після війни ще довго будемо видихати та вчитися розслабляти м’язи. Поціловані Сніговою Королевою, тримаємо свої сильні емоції у глибокій заморозці. Одного дня ми відтанемо

Лютий 2022 болітиме мільйонам людей ще багато й багато років. Він буде підкочувати до горла клубком, застрягати в ньому, тиснути на рівні сонячного сплетіння. Буде снитися ще кількадесят років; комусь –  до кінця життя. І як про це говорити?

Ця книга є поясненням того, чому жодної розмови зі злом бути не може. Це не просто політична система, яка не вписується в українську чи західну реальність. Це зло. В політичному сенсі, я зараз навіть не кажу про метафізику. Таке ж, яким був нацизм

Попри все театральний сезон 2023-2024 в Києві просто нечуваний. Кількість аншлагових вистав у різних театрах зростає, можливістю потрапити в театр хизуються лідери громадської думки в соцмережах – і викладають свої фото з глядацької зали як доказ.  У чому ж секрет?

Все це виявилося в історичній перспективі речами короткотривалими і не настільки стабільними, як здавалося. Імперії зла вистачило тридцять років, щоб відновити себе ідеологічно, емоційно, мотиваційно, і знову бути собою, бути імперією зла