Numer 2024/402

FilmBallada podróżna (Dmytro Desiateryk) Najnowsza historia Ukrainy to dzieje państwa przyfrontowego. W ciągu ostatnich dziesięciu lat ta formuła realizuje się poprzez wydarzenia odbywające się na dwóch liniach: frontu i granicy. Polscy reżyserzy kreślą swoje obrazy pomiędzy tymi dwiema osiamiPudełko cudów (Darek Arest) Miejsca potrafią istnieć bez nas, nie są scenografią filmu, w którym gramy główną rolę. „Here” bierze na warsztat ten sam niepokój co „Ghost Story” i „Przed wschodem słońca”, ubierając go w formę rodzinnego albumu z fotografiamiLiteraturaGramatyka i utopia (Katarzyna Czeczot) Poezja wymaga aktywnego podejścia, gotowości do wykonania pewnej pracy, czy to interpretacyjnej, czy emocjonalnej. Nie jest gotowym produktem. Stawiając opór kapitałowi i państwu, musi też stawiać opór namJeszcze raz o miłości (Magdalena Romanowska) Czy miłość jest pojęciem na tyle skompromitowanym, że nie zasługuje już na pierwszy plan? Właśnie dlatego, że dzisiaj można opowiadać o miłości na tak wiele sposobów, o tylu jej wariantach, jak nigdy potrzebujemy literackiego komentarzaTo nie lalki (Olga Wróbel) Dużo zależy od intencji. Cała etyka pracy czy życia. Robisz coś, żyjesz, wchodzisz w interakcje z rzeczywistością. Trudno to ocenić – mówi autor „Lasu duchów”Zeszyt jawnych sekretów (Adam Lipszyc) Jednym z patronów „Środków do pielęgnacji chmur” jest Bruno Schulz. Sommer zachowuje wobec wielkiego mistrza całkowitą suwerenność – przede wszystkim dlatego, że nie naśladuje jego głosu, lecz raczej odpowiada na zagajenia tamtego w arcywłasnym idiomieJęzyk potrafi zwodzić (Sara Herczyńska) Jidysz stał się drogą oporu – wobec mainstreamu, wobec mocnych, jasno zdefiniowanych tożsamości. Alternatywą na dzisiaj. Stąd też taka rola jidysz w kulturze queerowej. Ale oczywiście też do tego jidysz sprowadzić się nie daFantasy na rozdrożu (Aleksandra Wojtaszek) Sapkowski w „Rozdrożu” serwuje nam dokładnie tę dawkę ogrzewającego serce wspomnienia czasów minionych, jakiego potrzebujemy w ciemne grudniowe-styczniowe dniMediaTkwisz tu od dwóch dekad (Aleksander Borszowski) „Silent Hill 2” miał premierę ponad dwadzieścia lat temu, ale gry wideo wciąż nie mogą uciec z jego cieniaMuzykaWróble i papugi (Jakub Knera) Kiedy w podstawówce miałam lekcje na późniejszą godzinę, to wcześniej wychodziłam przed blok z babcią czy dziadkiem i nagrywałam kawki, gawrony i sikorki. Dźwięki, które niemal codziennie słyszy się gdzieś w mieścieObyczajePodsumowanie roku 2024 (Redakcja) Eseje tłumaczą nam świat, pracownicy mają głos, a w techno nie chodzi wcale o wolność, równość i braterstwo. Udało się też znaleźć nowego Kubricka – podsumowujemy mijający rok w kulturzeMusisz się śpieszyć (Błażej Strzelczyk) Cały proces zatrudnienia na stanowisko kuriera nie trwa dłużej niż piętnaście minut. Niecałą dobę później dostaję SMS: „ruszaj w drogę”. Chcę sprawdzić, w jaki sposób i czyim kosztem syta część społeczeństwa może z pozycji wygodnego fotela zamówić wszystko, co tylko zapragnieŚwiatowiec, nowojorczyk (Łukasz Najder) Michał Choiński opowiada o rozwoju „New Yorkera” – od snobistycznego magazynu dla aspirującej klasy średniej, po nowoczesne multimedium, które nie stroniąc od poezji i znakomitej prozy, chce patrzeć władzy na ręceSztukaNiesfotografowane miasto (Łukasz Gorczyca) Retrospektywna wystawa Konrada Pustoły w krakowskim Bunkrze Sztuki jest dwoistym paradoksem. Po pierwsze, to pokaz fotografii, w którym nie same zdjęcia są najciekawsze. Po drugie, w samym sercu Krakowa trwa wydarzenie na wskroś warszawskie. Prawdziwą bohaterką Pustoły jest WarszawaTeatrRewolucji nie będzie (Katarzyna Niedurny) Chciałabym wyjść z mechanizmu pokoleniowych ojcobójstw, w którym szansą na wejście na rynek jest konflikt, działanie przeciwko sobie – rozmowa z nową dyrektorką Instytutu TeatralnegoWierszewiersze (Konstanty Famulski) УкраїнаПісня дороги (Дмитро Десятерик) Польські режисери стали учасниками війни та евакуацій із зони бойових дій, проїхавши уздовж і впоперек пошматовану війною Україну. Їхнє діяльне співчуття героям дозволило уникнути в фільмах публіцистики стражданняНароджені ландшафтами (Марія Ясінська) Я йду слідом за висловом українського письменника Тараса Прохаська, який колискою особистості художника вважає не народ, а пейзаж. Цей вплив ландшафту об’єднує численні авангарди, яких було багато під схилами Карпат. Ці люди були залюблені в гори, які були синонімом виміру, більшого за людину

Jan 20, 2025 - 01:20
Numer 2024/402

Film

Ballada podróżna (Dmytro Desiateryk)

Najnowsza historia Ukrainy to dzieje państwa przyfrontowego. W ciągu ostatnich dziesięciu lat ta formuła realizuje się poprzez wydarzenia odbywające się na dwóch liniach: frontu i granicy. Polscy reżyserzy kreślą swoje obrazy pomiędzy tymi dwiema osiami

Pudełko cudów (Darek Arest)

Miejsca potrafią istnieć bez nas, nie są scenografią filmu, w którym gramy główną rolę. „Here” bierze na warsztat ten sam niepokój co „Ghost Story” i „Przed wschodem słońca”, ubierając go w formę rodzinnego albumu z fotografiami

Literatura

Gramatyka i utopia (Katarzyna Czeczot)

Poezja wymaga aktywnego podejścia, gotowości do wykonania pewnej pracy, czy to interpretacyjnej, czy emocjonalnej. Nie jest gotowym produktem. Stawiając opór kapitałowi i państwu, musi też stawiać opór nam

Jeszcze raz o miłości (Magdalena Romanowska)

Czy miłość jest pojęciem na tyle skompromitowanym, że nie zasługuje już na pierwszy plan? Właśnie dlatego, że dzisiaj można opowiadać o miłości na tak wiele sposobów, o tylu jej wariantach, jak nigdy potrzebujemy literackiego komentarza

To nie lalki (Olga Wróbel)

Dużo zależy od intencji. Cała etyka pracy czy życia. Robisz coś, żyjesz, wchodzisz w interakcje z rzeczywistością. Trudno to ocenić – mówi autor „Lasu duchów”

Zeszyt jawnych sekretów (Adam Lipszyc)

Jednym z patronów „Środków do pielęgnacji chmur” jest Bruno Schulz. Sommer zachowuje wobec wielkiego mistrza całkowitą suwerenność – przede wszystkim dlatego, że nie naśladuje jego głosu, lecz raczej odpowiada na zagajenia tamtego w arcywłasnym idiomie

Język potrafi zwodzić (Sara Herczyńska)

Jidysz stał się drogą oporu – wobec mainstreamu, wobec mocnych, jasno zdefiniowanych tożsamości. Alternatywą na dzisiaj. Stąd też taka rola jidysz w kulturze queerowej. Ale oczywiście też do tego jidysz sprowadzić się nie da

Fantasy na rozdrożu (Aleksandra Wojtaszek)

Sapkowski w „Rozdrożu” serwuje nam dokładnie tę dawkę ogrzewającego serce wspomnienia czasów minionych, jakiego potrzebujemy w ciemne grudniowe-styczniowe dni

Media

Tkwisz tu od dwóch dekad (Aleksander Borszowski)

„Silent Hill 2” miał premierę ponad dwadzieścia lat temu, ale gry wideo wciąż nie mogą uciec z jego cienia

Muzyka

Wróble i papugi (Jakub Knera)

Kiedy w podstawówce miałam lekcje na późniejszą godzinę, to wcześniej wychodziłam przed blok z babcią czy dziadkiem i nagrywałam kawki, gawrony i sikorki. Dźwięki, które niemal codziennie słyszy się gdzieś w mieście

Obyczaje

Podsumowanie roku 2024 (Redakcja)

Eseje tłumaczą nam świat, pracownicy mają głos, a w techno nie chodzi wcale o wolność, równość i braterstwo. Udało się też znaleźć nowego Kubricka – podsumowujemy mijający rok w kulturze

Musisz się śpieszyć (Błażej Strzelczyk)

Cały proces zatrudnienia na stanowisko kuriera nie trwa dłużej niż piętnaście minut. Niecałą dobę później dostaję SMS: „ruszaj w drogę”. Chcę sprawdzić, w jaki sposób i czyim kosztem syta część społeczeństwa może z pozycji wygodnego fotela zamówić wszystko, co tylko zapragnie

Światowiec, nowojorczyk (Łukasz Najder)

Michał Choiński opowiada o rozwoju „New Yorkera” – od snobistycznego magazynu dla aspirującej klasy średniej, po nowoczesne multimedium, które nie stroniąc od poezji i znakomitej prozy, chce patrzeć władzy na ręce

Sztuka

Niesfotografowane miasto (Łukasz Gorczyca)

Retrospektywna wystawa Konrada Pustoły w krakowskim Bunkrze Sztuki jest dwoistym paradoksem. Po pierwsze, to pokaz fotografii, w którym nie same zdjęcia są najciekawsze. Po drugie, w samym sercu Krakowa trwa wydarzenie na wskroś warszawskie. Prawdziwą bohaterką Pustoły jest Warszawa

Teatr

Rewolucji nie będzie (Katarzyna Niedurny)

Chciałabym wyjść z mechanizmu pokoleniowych ojcobójstw, w którym szansą na wejście na rynek jest konflikt, działanie przeciwko sobie – rozmowa z nową dyrektorką Instytutu Teatralnego

Wiersze

wiersze (Konstanty Famulski)

Україна

Пісня дороги (Дмитро Десятерик)

Польські режисери стали учасниками війни та евакуацій із зони бойових дій, проїхавши уздовж і впоперек пошматовану війною Україну. Їхнє діяльне співчуття героям дозволило уникнути в фільмах публіцистики страждання

Народжені ландшафтами (Марія Ясінська)

Я йду слідом за висловом українського письменника Тараса Прохаська, який колискою особистості художника вважає не народ, а пейзаж. Цей вплив ландшафту об’єднує численні авангарди, яких було багато під схилами Карпат. Ці люди були залюблені в гори, які були синонімом виміру, більшого за людину