Numer 2024/389
FilmNotatki z równoległego świata (Klara Cykorz) W pokazywaniu cielesności animacja bije filmy aktorskie na łeb na szyję. To w animacjach ciała oddychają, wibrują, mogą być dziwne, zmienne, szalone, a ich seksualność wykracza poza konkretny typ cielesny – relacja z Koszalińskiego Festiwalu Debiutów FilmowychLiteraturaRozmowy o Krymie (Tetiana Petrenko) Być może to nie my, nie ci, którzy żyją w tej chwili, napiszemy wielką prozę o czasach inwazji na pełną skalę, ale następne pokolenie – mówi ukraińska pisarka fantastykiKolizja (Aleksandra Boćkowska) Autorki i autorzy książek są najsłabszym ogniwem rynku wydawniczego, choć bez nich przecież by nie istniał – mówią pisarz Max Cegielski i agentka literacka Monika RegulskaPrzyściółek podkorowy (Monika Ochędowska) Coś mnie intryguje w idei kolektywizacji, przymusowym i sztucznym przekształcaniu świata. Interesują mnie sytuacje, gdy w jednym miejscu znajduje się naraz wiele osób, które mają duży deficyt bliskości, trudność w nawiązywaniu relacji – mówi autorka „Mowy chleba”Fala, która ciągnie dalej (Aleksandra Majak) Pisarstwo Adrienne Rich to nie historycznoliteracka ciekawostka, ale raczej punkt wyjścia do myślenia o tym, jak dziś definiujemy sobie feminizm i mówimy o jego historiiImaginarium zadekretowane (Artur Domosławski) Czy da się wymyślić tożsamość nowego kraju, stwarzając najpierw jego literaturę? I czy od podziału na „cywilizowanych” i „barbarzyńców” nie ma ucieczki? To tylko niektóre pytania, które zajmują Martina Caparrosa w biograficzno-eseistycznej powieści „Echeverría”MediaSmartfon i scyzoryk (Michał R. Wiśniewski) Odbieranie dzieciom smartfonów sprawi, że ich poruszanie się w świecie będzie utrudnione, jeśli nie upośledzone. Rozwiązań współczesnych problemów można szukać jedynie w zrozumieniu teraźniejszości, a nie w oparach narkotyzującej nostalgiiGra o najniższe stawki (Aleksander Borszowski) W czasach, w których komercyjne gry wideo przeżywają kryzys tożsamości, „Anthology of the Killer” – darmowy interaktywny serial o autorce zinów próbującej przeżyć w świecie kultury pełnym krwiożerczych psychopatów – oferuje ożywczą alternatywęMuzykaBiałasy na swoim (Bartosz Nowicki) Piernikowski i 2k88 swoimi oryginalnymi realizacjami pokazują rozpiętość stylistyczną kategorii urban music, w której mieszczą się zadymione wariacje na temat undergroundowych nurtów z Wielkiej Brytanii i udane interpretacje chicagowskiego footworkuObsesja rytmu (Bartosz Nowicki) Fundamentem działalności wytwórni outlines było nie tylko upodobanie do footworku i charakterystycznego dla niego tempa 160 BPM, ale też fascynacja rytmem i repetycją, a także ich zakłóceniami i modyfikacjamiSztukaPodskubany ogon (Diana Kłoczko) Hanna Sobaczko, ukraińska prymitywistka, stworzyła metodę nieoczekiwanych metamorfoz motywów znanych z włoskiego renesansu i ukraińskiego baroku. Kreowała odrębny świat, w którym dominuje dynamizm biologicznego rozrastania się i możliwe są hybrydy człowieka, owada, rośliny, ptakaPodkast Dwutygodnika (28): Sztuka wojny (Barbara Klicka) O tym, czy sztuka może przybliżyć wojenne doświadczenie, o różnicy między reprezentacją a uzurpacją oraz o tym, jak sztuka staje się narzędziem dyplomacji, Barbara Klicka rozmawia z Yulią Krivich i Anną ŁazarGorzko-ziemisty posmak w Arsenale (Łukasz Musielak) Jestem podejrzliwy wobec sztuki, która pokazuje w higienicznych galeryjnych warunkach importowane obrazy przemocy, cierpienia i śmierci. Ale postawa Sánchez budzi moje zaufanieTeatrZ bebechów (Katarzyna Niedurny) W „Monologu wewnętrznym” Wojtka Ziemilskiego docierają do nas wszystkie szumy, pluski i dziwne burczenia z wnętrza aktora, świadczące o obecności bakterii. Próba oddania im głosu jest jednym z głównych założeń tego spektakluZakwitają dziewczęta (Anna Pajęcka) W spektaklu „Feblik” Lena Frankiewicz radzi sobie z trudnym tekstem Małgorzaty Maciejewskiej. Nie popada w pułapki zwrotu ludowego, nie estetyzuje, nie tworzy sztuki zaangażowanej. Broni się baśniowością i fantastykąWierszeSzara (Natalia Malek) УкраїнаГоворити про Крим (Тетяна Петренко) Однією з важливих тем «Дому солі» є співжиття кримців і українців материкової України. Протягом історії ці стосунки були дуже різними: інколи це були конфлікти, інколи – союзництво, але це завжди були взаємини рівнихКвіткова діва українського авангарду (Діана Клочко) Ганна Собачко-Шостак не малахудожньої освіти, однак сумлінно підписувала свої твори із вказанням року створення, уповні розуміючи власну суб’єктність як художниці з власним стилем
Film
W pokazywaniu cielesności animacja bije filmy aktorskie na łeb na szyję. To w animacjach ciała oddychają, wibrują, mogą być dziwne, zmienne, szalone, a ich seksualność wykracza poza konkretny typ cielesny – relacja z Koszalińskiego Festiwalu Debiutów Filmowych
Literatura
Być może to nie my, nie ci, którzy żyją w tej chwili, napiszemy wielką prozę o czasach inwazji na pełną skalę, ale następne pokolenie – mówi ukraińska pisarka fantastyki
Autorki i autorzy książek są najsłabszym ogniwem rynku wydawniczego, choć bez nich przecież by nie istniał – mówią pisarz Max Cegielski i agentka literacka Monika Regulska
Coś mnie intryguje w idei kolektywizacji, przymusowym i sztucznym przekształcaniu świata. Interesują mnie sytuacje, gdy w jednym miejscu znajduje się naraz wiele osób, które mają duży deficyt bliskości, trudność w nawiązywaniu relacji – mówi autorka „Mowy chleba”
Pisarstwo Adrienne Rich to nie historycznoliteracka ciekawostka, ale raczej punkt wyjścia do myślenia o tym, jak dziś definiujemy sobie feminizm i mówimy o jego historii
Czy da się wymyślić tożsamość nowego kraju, stwarzając najpierw jego literaturę? I czy od podziału na „cywilizowanych” i „barbarzyńców” nie ma ucieczki? To tylko niektóre pytania, które zajmują Martina Caparrosa w biograficzno-eseistycznej powieści „Echeverría”
Media
Odbieranie dzieciom smartfonów sprawi, że ich poruszanie się w świecie będzie utrudnione, jeśli nie upośledzone. Rozwiązań współczesnych problemów można szukać jedynie w zrozumieniu teraźniejszości, a nie w oparach narkotyzującej nostalgii
W czasach, w których komercyjne gry wideo przeżywają kryzys tożsamości, „Anthology of the Killer” – darmowy interaktywny serial o autorce zinów próbującej przeżyć w świecie kultury pełnym krwiożerczych psychopatów – oferuje ożywczą alternatywę
Muzyka
Piernikowski i 2k88 swoimi oryginalnymi realizacjami pokazują rozpiętość stylistyczną kategorii urban music, w której mieszczą się zadymione wariacje na temat undergroundowych nurtów z Wielkiej Brytanii i udane interpretacje chicagowskiego footworku
Fundamentem działalności wytwórni outlines było nie tylko upodobanie do footworku i charakterystycznego dla niego tempa 160 BPM, ale też fascynacja rytmem i repetycją, a także ich zakłóceniami i modyfikacjami
Sztuka
Hanna Sobaczko, ukraińska prymitywistka, stworzyła metodę nieoczekiwanych metamorfoz motywów znanych z włoskiego renesansu i ukraińskiego baroku. Kreowała odrębny świat, w którym dominuje dynamizm biologicznego rozrastania się i możliwe są hybrydy człowieka, owada, rośliny, ptaka
O tym, czy sztuka może przybliżyć wojenne doświadczenie, o różnicy między reprezentacją a uzurpacją oraz o tym, jak sztuka staje się narzędziem dyplomacji, Barbara Klicka rozmawia z Yulią Krivich i Anną Łazar
Jestem podejrzliwy wobec sztuki, która pokazuje w higienicznych galeryjnych warunkach importowane obrazy przemocy, cierpienia i śmierci. Ale postawa Sánchez budzi moje zaufanie
Teatr
W „Monologu wewnętrznym” Wojtka Ziemilskiego docierają do nas wszystkie szumy, pluski i dziwne burczenia z wnętrza aktora, świadczące o obecności bakterii. Próba oddania im głosu jest jednym z głównych założeń tego spektaklu
W spektaklu „Feblik” Lena Frankiewicz radzi sobie z trudnym tekstem Małgorzaty Maciejewskiej. Nie popada w pułapki zwrotu ludowego, nie estetyzuje, nie tworzy sztuki zaangażowanej. Broni się baśniowością i fantastyką
Wiersze
Україна
Однією з важливих тем «Дому солі» є співжиття кримців і українців материкової України. Протягом історії ці стосунки були дуже різними: інколи це були конфлікти, інколи – союзництво, але це завжди були взаємини рівних
Ганна Собачко-Шостак не малахудожньої освіти, однак сумлінно підписувала свої твори із вказанням року створення, уповні розуміючи власну суб’єктність як художниці з власним стилем
