![Luty '25 w Fabryce [Aktualizacja]](https://katedra.nast.pl/gfx/up1.gif)
Numer 2023/373
FilmKawior na imieninach (Jakub Socha) Polańskiemu się zwyczajnie ulało i postanowił się tym podzielić. Na szczęście dla niego „The Palace” ma ograniczoną dystrybucję i trudno ten film zobaczyćLiteraturaCo robi z nami przemoc (Aleksandra Wojtaszek) To opowiadania z mroku i miodowego światła. Mimo manichejskej wizji, w której dobro walczy ze złem i czasem przegrywa, wiele w tych tekstach zachwytu, że na tym niesprawiedliwym, okrutnym świecie wciąż jest tyle piękna – mówi autorka „Ciężaru skóry”O tym, jak mój dziadek zaczął znikać (Patryk Zalaszewski) „Bałem się zadawać więcej pytań, zwłaszcza że dziadka zawsze jakby trochę nie było” – publikujemy opowiadanie nagrodzone w konkursie zorganizowanym wspólnie z Wydawnictwem Czarne i Państwowym Instytutem WydawniczymGnicie od środka (Magdalena Czubaszek) Faulknerowska gra w Yoknapatawpha jest rozpisana na wiele części, od wielkich powieści po skromne opowiadania. Losy bohaterów się krzyżują, nowy tekst czasem wyjaśnia nieznane nam wcześniej motywacje – mówią autorzy nowych przekładów „Światłości w sierpniu” i „Flagi pokrył kurz”Malutka wielka książka (Karolina Cieślik-Jakubiak) Adania Shibli mówi, że nie jest głosem Palestyny. Jest tylko osobą, która pisze. Chce działać dla sprawy po prostu poprzez jej opisanie, nie stawia kropki nad „i”, jak to bywa w pewnego rodzaju arabskiej literaturze – mówi tłumaczka „Drobnego szczegółu”MuzykaPięć dolców (Jason Lamb) „Taśma live była dobra, ale i tak na żywo wypadali o niebo lepiej. Rob Wright i John Wright byli tak zgrani, że brzmieli jak jeden człowiek” – przedpremierowe fragmenty książki o kanadyjskim zespole NoMeansNoMuzykoterapia (Dominika Janik) Na „Madres”, debiutanckim albumie Sofii Kourtesis, słyszymy euforię berlińskich klubów, odgłosy aparatury pracującej w sali operacyjnej i rozgrzane od protestów ulice LimyRentier i reporter (Jan Błaszczak) Podczas gdy Taco Hemingway deklaruje, że warto wsłuchiwać się w historię innych, Łona, Konieczny i Krupa nic nie deklarują – po prostu oddają głos innymObyczajeW sąsiedztwie rakiet (Liza Korneichuk) Ukraina zmieniła się z nikomu nieznanego kraju w państwo, którego prawo do istnienia powinno wyglądać przekonująco. To dlatego musi nie tylko walczyć, ale też sprzedać swoją walkę światuSztukaŚlady moich dzieci (Monika Weychert) Bardzo późno uświadomiłam sobie, że artyści są atrakcyjni dla publiczności, krytyków i kuratorek przede wszystkim w młodym wieku. Także towarzysko. Jestem poza tą ligą, rzadko mogę gdzieś wyjść wieczorem, bo mam małe dzieckoPodkast Dwutygodnika (16): Śląski underground (Barbara Klicka) O książce Rafała Księżyka „Śnialnia” i o Pracowni stworzonej w latach 60. XX wieku w Katowicach, miejscu wymiany myśli, wspólnej pracy, zabawy i ekscesu, Barbara Klicka rozmawia z Olgą DrendąOrły białe, czyli sztuka mężczyzn dobrej zmiany (Witold Mrozek) Zasada „im dobitniej, tym lepiej” oraz niedopuszczanie w promowanej sztuce wewnętrznych pęknięć i twórczych napięć eliminowały z zasięgu decydentów prawicy wielu artystów o bliskiej im wrażliwości. Zostali tylko ci najsłuszniejsi, najbardziej przekonani, najswojsiTeatrNarodowy teatr queerowy (Bartosz Cudak) Nawet najstarsze teksty dramatyczne mają nienormatywne osoby bohaterskie, bo świat nigdy nie był binarnyPodróż (Katarzyna Niedurny) W spektaklu „Nie wszyscy pójdziemy do raju” Karolina Szczypek odchodzi od narracji o coming oucie jako traumie, która dominowała jak dotąd w polskim teatrzeCiało to nie instrument (Teresa Fazan) Będąc w mniejszości, edukujemy większość, więc działamy z korzyścią dla niej. Długofalowo ta korzyść obejmie także nas, ale tu i teraz jest to po prostu wypalające – mówią performerki zajmujące się cielesnością w tańcu i teatrzeWierszewiersze (Łęko Zygmuntówne) ZiemiaPrognozy pogody (Marta Tomczok) Wystawa „Everybody Talks About the Weather” w Wenecji prezentuje wysiłki ludzkości wkładane w niszczenie klimatu. Kuratorowi udało się zgrać dane naukowe ze sztuką, która wchłania w siebie materie, z jakimi dotąd nie pracowałaУкраїнаПо сусідству з ракетами (Ліза Корнійчук) Жертвами війни можуть стати будь-які тіла. Проте визнати, що загрози ракетних атак Росії виходять за межі України – означало б і визнати, що вторгнення є проблемою іншого масштабу, а отже, слід було вжити певних заходів раніше і готуватися до нових теперТам, де падають абрикоси (Ася Цісар) Слово «обставини», яке моя мовчазна російська родина використовує замість слова «війна», якось гармонійно доповнило мить, коли ми вперше за багато років почулися родиною
Film
Polańskiemu się zwyczajnie ulało i postanowił się tym podzielić. Na szczęście dla niego „The Palace” ma ograniczoną dystrybucję i trudno ten film zobaczyć
Literatura
To opowiadania z mroku i miodowego światła. Mimo manichejskej wizji, w której dobro walczy ze złem i czasem przegrywa, wiele w tych tekstach zachwytu, że na tym niesprawiedliwym, okrutnym świecie wciąż jest tyle piękna – mówi autorka „Ciężaru skóry”
„Bałem się zadawać więcej pytań, zwłaszcza że dziadka zawsze jakby trochę nie było” – publikujemy opowiadanie nagrodzone w konkursie zorganizowanym wspólnie z Wydawnictwem Czarne i Państwowym Instytutem Wydawniczym
Faulknerowska gra w Yoknapatawpha jest rozpisana na wiele części, od wielkich powieści po skromne opowiadania. Losy bohaterów się krzyżują, nowy tekst czasem wyjaśnia nieznane nam wcześniej motywacje – mówią autorzy nowych przekładów „Światłości w sierpniu” i „Flagi pokrył kurz”
Adania Shibli mówi, że nie jest głosem Palestyny. Jest tylko osobą, która pisze. Chce działać dla sprawy po prostu poprzez jej opisanie, nie stawia kropki nad „i”, jak to bywa w pewnego rodzaju arabskiej literaturze – mówi tłumaczka „Drobnego szczegółu”
Muzyka
„Taśma live była dobra, ale i tak na żywo wypadali o niebo lepiej. Rob Wright i John Wright byli tak zgrani, że brzmieli jak jeden człowiek” – przedpremierowe fragmenty książki o kanadyjskim zespole NoMeansNo
Na „Madres”, debiutanckim albumie Sofii Kourtesis, słyszymy euforię berlińskich klubów, odgłosy aparatury pracującej w sali operacyjnej i rozgrzane od protestów ulice Limy
Podczas gdy Taco Hemingway deklaruje, że warto wsłuchiwać się w historię innych, Łona, Konieczny i Krupa nic nie deklarują – po prostu oddają głos innym
Obyczaje
Ukraina zmieniła się z nikomu nieznanego kraju w państwo, którego prawo do istnienia powinno wyglądać przekonująco. To dlatego musi nie tylko walczyć, ale też sprzedać swoją walkę światu
Sztuka
Bardzo późno uświadomiłam sobie, że artyści są atrakcyjni dla publiczności, krytyków i kuratorek przede wszystkim w młodym wieku. Także towarzysko. Jestem poza tą ligą, rzadko mogę gdzieś wyjść wieczorem, bo mam małe dziecko
O książce Rafała Księżyka „Śnialnia” i o Pracowni stworzonej w latach 60. XX wieku w Katowicach, miejscu wymiany myśli, wspólnej pracy, zabawy i ekscesu, Barbara Klicka rozmawia z Olgą Drendą
Zasada „im dobitniej, tym lepiej” oraz niedopuszczanie w promowanej sztuce wewnętrznych pęknięć i twórczych napięć eliminowały z zasięgu decydentów prawicy wielu artystów o bliskiej im wrażliwości. Zostali tylko ci najsłuszniejsi, najbardziej przekonani, najswojsi
Teatr
Nawet najstarsze teksty dramatyczne mają nienormatywne osoby bohaterskie, bo świat nigdy nie był binarny
W spektaklu „Nie wszyscy pójdziemy do raju” Karolina Szczypek odchodzi od narracji o coming oucie jako traumie, która dominowała jak dotąd w polskim teatrze
Będąc w mniejszości, edukujemy większość, więc działamy z korzyścią dla niej. Długofalowo ta korzyść obejmie także nas, ale tu i teraz jest to po prostu wypalające – mówią performerki zajmujące się cielesnością w tańcu i teatrze
Wiersze
Ziemia
Wystawa „Everybody Talks About the Weather” w Wenecji prezentuje wysiłki ludzkości wkładane w niszczenie klimatu. Kuratorowi udało się zgrać dane naukowe ze sztuką, która wchłania w siebie materie, z jakimi dotąd nie pracowała
Україна
Жертвами війни можуть стати будь-які тіла. Проте визнати, що загрози ракетних атак Росії виходять за межі України – означало б і визнати, що вторгнення є проблемою іншого масштабу, а отже, слід було вжити певних заходів раніше і готуватися до нових тепер
Слово «обставини», яке моя мовчазна російська родина використовує замість слова «війна», якось гармонійно доповнило мить, коли ми вперше за багато років почулися родиною
