Numer 2023/361

FilmZ daleka widok jest piękny (Michał Walkiewicz) Jakiś rodzaj hierarchizacji rzeczy istotnych i błahych (także w kontekście publicznych wystąpień dyrekcji) powinien być mocną narracją festiwalu. W Cannes tymczasem wszystko wpada do jednego worka, co rodzi wrażenie komunikacyjnego chaosuKobiety potrzebują siebie (Mariola Wiktor) Pokazuję historie, które maja polityczne konteksty. Chcę robić kino uniwersalne. Jednak żyjemy w czasach, w których nasze wybory, decyzje, zachowania nabierają znaczeń szerszych, politycznych – rozmowa z pochodzącą z Algierii reżyserką filmu „Houria”, który właśnie wchodzi do kinScena zbrodni (Jakub Popielecki) Brakuje tu small talku ekspozycji, dialogowej gadki-szmatki, powolnego zasiewania ziarenek i nakręcania sprężyn, zwyczajowej serialowej gry na czas. Dramaturgicznie „Barry” to jednak złotoLiteraturaPodkast Dwutygodnika (6): Orwell (Barbara Klicka) O ogrodach George’a Orwella i o tym, czy dyskusja o przyrodzie może być niewinna, Barbara Klicka rozmawia z Julią Fiedorczuk i Grzegorzem CzemielemTrzask-prask (Igor Kierkosz) Eksperymenty z narracją, popkulturowe przypiski i leksykalne tarcia wypełniają „Dwie powieści ruchu” Mateusza Górniaka po sam czubek, a autor i tak wygospodarowuje miejsce na przemyślenie swoich sprawDwójnia (Monika Ochędowska) Moja historia jest związana z ciągłym próbowaniem i poszukiwaniem siebie w języku, sprawdzaniem, w których zaimkach, rzeczownikach, w jakiej ich formie się najbardziej mieszczę – mówi autorze książek „Nigdy nie będziesz szło samo” i „Right into pod tramwaj”Młynek do kawy (Olga Wróbel) Tomasz Różycki napisał powieść o PRL-u, która na szczęście nie jest sumą prostych nostalgii i kombatanckich wspomnieńMediaTe całe TikToki (Kasia Bielecka) Do TikToka trzeba podchodzić tak, jak nauczyliśmy się już traktować inne teksty kultury. Najważniejsze jest założenie, że młodzi ludzie nie są przecież gorsi czy głupsi niż starsze pokoleniaMuzykaMy niezależny garaż (Jakub Knera) Na początku lat 90. mieliśmy silną potrzebę przedefiniowania, znalezienia innej tożsamości niż peerelowska. A jedyną tożsamością, jaką mogłeś mieć, mając paręnaście lat, była twoja własna. Grasz w piwnicy i ta piwnica jest wszystkim. Reportaż o słupskiej scenie punkowejBuszujący w buszu (Jan Błaszczak) Fani woodsa niczym biblijni egzegeci prześcigają się w poszukiwaniu znaczeń zakopanych w jego wersach. Upierałbym się natomiast, że ważniejsze od wyjaśniania metafor stosowanych przez rapera są powody, dla których po nie sięgaObyczajeNie chcę bylejakości (Urszula Honek) Jeżeli ktoś jest chory, nie domaga albo nie wychodzi z domu, to dzwoni, zawozimy książki i odbieramy już przeczytane. Nasz pracownik bierze duże torby i jedzie – mówi dyrektorka Biblioteki w ŻorachSiła spokoju (Zoja Zvyniaćkivska) Najpierw była jedna wiadomość prywatna, potem kolejne, potem jeszcze więcej. Kobiety pytają wszędzie, pytają, kogo się tylko da. Zaciekle walczą o niewidzialną armię znikłych ludziSztukaKossak gotuje obiad (Sara Herczyńska) W drugiej połowie XIX wieku rozwinęła się turystyka wokół pracowni artystów. Często były wymieniane w przewodnikach turystycznych jako atrakcje na trasie podróży, wraz z godzinami otwarcia  – rozmowa z kuratorką nowej odsłony Gabinetu Fotografii w warszawskim Muzeum NarodowymTeatrSprawczość robaka (Katarzyna Niedurny) Idąc za Kafką, staram się w przemianie w robaka znaleźć też jakieś przyjemne aspekty, szansę na zmianę systemu – mówi reżyser „Przemiany”Wierszewiersze (Ola Kołodziejek) УкраїнаСпокійна сила (Зоя Звиняцьківська) Вони обмінюються оцими примарними списками, фотографіями звільнених і не втрачають надії. Невидима армія зниклих, за яких тихо, непомітно, затято б’ється окрема армія жінок неймовірної сили„Невинність” імперії (Дарія Бадьйор) Ми не маємо бути лише залученими в перегляд і редагування колоніальної мови. Що нам потрібно зробити, так це стати виробниками знання

Sty 27, 2025 - 00:43
 0
Numer 2023/361

Film

Z daleka widok jest piękny (Michał Walkiewicz)

Jakiś rodzaj hierarchizacji rzeczy istotnych i błahych (także w kontekście publicznych wystąpień dyrekcji) powinien być mocną narracją festiwalu. W Cannes tymczasem wszystko wpada do jednego worka, co rodzi wrażenie komunikacyjnego chaosu

Kobiety potrzebują siebie (Mariola Wiktor)

Pokazuję historie, które maja polityczne konteksty. Chcę robić kino uniwersalne. Jednak żyjemy w czasach, w których nasze wybory, decyzje, zachowania nabierają znaczeń szerszych, politycznych – rozmowa z pochodzącą z Algierii reżyserką filmu „Houria”, który właśnie wchodzi do kin

Scena zbrodni (Jakub Popielecki)

Brakuje tu small talku ekspozycji, dialogowej gadki-szmatki, powolnego zasiewania ziarenek i nakręcania sprężyn, zwyczajowej serialowej gry na czas. Dramaturgicznie „Barry” to jednak złoto

Literatura

Podkast Dwutygodnika (6): Orwell (Barbara Klicka)

O ogrodach George’a Orwella i o tym, czy dyskusja o przyrodzie może być niewinna, Barbara Klicka rozmawia z Julią Fiedorczuk i Grzegorzem Czemielem

Trzask-prask (Igor Kierkosz)

Eksperymenty z narracją, popkulturowe przypiski i leksykalne tarcia wypełniają „Dwie powieści ruchu” Mateusza Górniaka po sam czubek, a autor i tak wygospodarowuje miejsce na przemyślenie swoich spraw

Dwójnia (Monika Ochędowska)

Moja historia jest związana z ciągłym próbowaniem i poszukiwaniem siebie w języku, sprawdzaniem, w których zaimkach, rzeczownikach, w jakiej ich formie się najbardziej mieszczę – mówi autorze książek „Nigdy nie będziesz szło samo” i „Right into pod tramwaj”

Młynek do kawy (Olga Wróbel)

Tomasz Różycki napisał powieść o PRL-u, która na szczęście nie jest sumą prostych nostalgii i kombatanckich wspomnień

Media

Te całe TikToki (Kasia Bielecka)

Do TikToka trzeba podchodzić tak, jak nauczyliśmy się już traktować inne teksty kultury. Najważniejsze jest założenie, że młodzi ludzie nie są przecież gorsi czy głupsi niż starsze pokolenia

Muzyka

My niezależny garaż (Jakub Knera)

Na początku lat 90. mieliśmy silną potrzebę przedefiniowania, znalezienia innej tożsamości niż peerelowska. A jedyną tożsamością, jaką mogłeś mieć, mając paręnaście lat, była twoja własna. Grasz w piwnicy i ta piwnica jest wszystkim. Reportaż o słupskiej scenie punkowej

Buszujący w buszu (Jan Błaszczak)

Fani woodsa niczym biblijni egzegeci prześcigają się w poszukiwaniu znaczeń zakopanych w jego wersach. Upierałbym się natomiast, że ważniejsze od wyjaśniania metafor stosowanych przez rapera są powody, dla których po nie sięga

Obyczaje

Nie chcę bylejakości (Urszula Honek)

Jeżeli ktoś jest chory, nie domaga albo nie wychodzi z domu, to dzwoni, zawozimy książki i odbieramy już przeczytane. Nasz pracownik bierze duże torby i jedzie – mówi dyrektorka Biblioteki w Żorach

Siła spokoju (Zoja Zvyniaćkivska)

Najpierw była jedna wiadomość prywatna, potem kolejne, potem jeszcze więcej. Kobiety pytają wszędzie, pytają, kogo się tylko da. Zaciekle walczą o niewidzialną armię znikłych ludzi

Sztuka

Kossak gotuje obiad (Sara Herczyńska)

W drugiej połowie XIX wieku rozwinęła się turystyka wokół pracowni artystów. Często były wymieniane w przewodnikach turystycznych jako atrakcje na trasie podróży, wraz z godzinami otwarcia  – rozmowa z kuratorką nowej odsłony Gabinetu Fotografii w warszawskim Muzeum Narodowym

Teatr

Sprawczość robaka (Katarzyna Niedurny)

Idąc za Kafką, staram się w przemianie w robaka znaleźć też jakieś przyjemne aspekty, szansę na zmianę systemu – mówi reżyser „Przemiany”

Wiersze

wiersze (Ola Kołodziejek)

Україна

Спокійна сила (Зоя Звиняцьківська)

Вони обмінюються оцими примарними списками, фотографіями звільнених і не втрачають надії. Невидима армія зниклих, за яких тихо, непомітно, затято б’ється окрема армія жінок неймовірної сили

„Невинність” імперії (Дарія Бадьйор)

Ми не маємо бути лише залученими в перегляд і редагування колоніальної мови. Що нам потрібно зробити, так це стати виробниками знання